Band: II

Seite: 1036 (RF) Zur Bandauswahl

In Band II liegen die Seitenzahlen zwischen I und 1114 (RF).
1036
Märchen
Il catschadur ha aviert il righel della porta fier ed ei vegnius el clar.
La porta ei puspei se sarada cun in plum ad el sils calcogns. Mo il
catschadur era ussa disaus ed el ei jus francamein vinavont. Suenter ch' el
era jus in grond tschancun, eis el arrivaus tier ina stupenta porta ded aur
e sper quella era in tgaun ner, che durmeva. El ha aviert la porta ed
ei vegnius el clar bi di. Era la porta d' aur ei se sarada cun in plum ad
el sils calcogns. Il catschadur ei vegnius en ina gronda bialla salla e
cheu fuva ina femna veglia, veglia. La veglia ha detg: „Jeu sai schon,
tgei che ti lesses saver de mei; ti stos mo lignar, che ord il tgau digl
umm, che ti has sitau giu, hagien ei fatg in naschier, ord las combas in
sessel ed ord il tgil in spieghel.“ Il catschadur ha engraziau fetg alla
veglia e quella ha detg: „Jeu stoi spert menar tei anavos, pertgei uss ein
mes treis tgauns se destadai e quels magliassen tei, sch' jeu fuss buca cun
tei.“ La veglia ei ida cun el anavos, e cura ch' ella ha aviert la porta
de d' aur, er' il tgaun ner sedestadaus e fagieva ina teribla tschera, sco
sch' el less morder; mo la veglia ha cuschentau il tgaun e quel ha schau
ira els. Era ils auters dus tgauns eran buca bials schanis; mo la veglia
ha cuschentau els e schau far els nuot agl umm. Il catschadur ha engraziau
stagn e bein alla veglia ed ei lu jus spert a casa. El ei grad arrivaus,
ch' igl onn ed il di eran entuorn ed ei era la regina e bia pievel sin il
plaz, nua che la regina haveva pinau ina fuortga nova, per schar pender
el. La regina mett' avon il naschier, il sessel ed il spieghel e damond' il
catschadur, ord tgei quels seigien fatgs. Igl umm rispunda: „Il naschier
ei fatgs ord il tgau, il sessel ord las combas ed il spieghel ord il tgil digl
umm, ch' jeu hai sitau giu senza fraut“. La regina ha stuiu schar valer,
ch' el hagi lignau endretg, ed ei han lu pendiu la regina vid la fuortga,
ch' ella haveva pinau pigl umm.
105. Il spus ch' ei jus cun Niessegner.
Ina gada er' ei nozzas a Vrin. La sera suenter tuccar d' Ave Maria
ei il spus jus per envidar a tscheina siu padrin. E per ir pli alla quorta,
eis el jus tras il santeri. Arrivaus a miez quel, ha el entupau in umm
bein vestgiu. Quel ha domondau il spus, nua el mondi.
„Jeu sun spus e mondel per envidar en il miu padrin a tscheina,“
ha el respondiu e dumendau igl jester: „Leis vus buca vegnir cun
mei?“
„Bein,“ ha igl umm jester respondiu, „Mo lu stoveis Vus compognar anavos
mei.“ Il spus ha empermess de far quei. El havev' uss emblidau siu
padrin ed el ei turnaus cun igl jester tier ils nozzadurs ed igl jester era de
buna veglia. Suenter tscheina ha igl umm voliu ir ed il spus ha compognau
daven el. Els ein arrivai en santeri e cheu era ina gronda porta; quella
<TEI> <teiHeader> <fileDesc> <titleStmt> <title type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition>Digitalisierte Ausgabe</edition> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">1</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Köln</pubPlace> <publisher> <orgName>Sprachliche Informationsverarbeitung, Universität zu Köln</orgName> <email>buero@spinfo.uni-koeln.de</email> <address> <addrLine>Albertus-Magnus-Platz</addrLine> <addrLine>50923 Köln</addrLine> </address> </publisher> <availability> <licence target="http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/de/"> <p>Distributed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.</p> </licence> </availability> </publicationStmt> <sourceDesc> <bibl>Decurtins, Caspar: Rätoromanische Chrestomathie</bibl> <biblFull> <titleStmt> <title level="m" type="main">Rätoromanische Chrestomathie</title> <author> <persName> <surname>Decurtins</surname> <forename>Caspar</forename> </persName> </author> </titleStmt> <editionStmt> <edition n="1"/> </editionStmt> <extent> <measure type="pages">7260</measure> </extent> <publicationStmt> <pubPlace>Erlangen</pubPlace> <publisher> <name>Vollmöller, Karl</name> </publisher> </publicationStmt> </biblFull> <msDesc> <msIdentifier> <repository>Digizeitschriften.de</repository> </msIdentifier> <physDesc> <typeDesc> <p>Chrestomatie</p> </typeDesc> </physDesc> </msDesc> </sourceDesc> </fileDesc> <encodingDesc> <p>Dieses Werk wurde in XML/TEI P5 kodiert.</p> </encodingDesc> <profileDesc> <langUsage> <language>Rhaeto Romanic</language> </langUsage> <textClass></textClass> </profileDesc> </teiHeader> <text> <body> 1036 <lb/>
Märchen <lb/>
Il catschadur ha aviert il righel della porta fier ed ei vegnius el clar. <lb/>
La porta ei puspei se sarada cun in plum ad el sils calcogns. Mo il <lb/>
catschadur era ussa disaus ed el ei jus francamein vinavont. Suenter ch' el <lb/>
era jus in grond tschancun, eis el arrivaus tier ina stupenta porta ded aur <lb/>
e sper quella era in tgaun ner, che durmeva. El ha aviert la porta ed <lb/>
ei vegnius el clar bi di. Era la porta d' aur ei se sarada cun in plum ad <lb/>
el sils calcogns. Il catschadur ei vegnius en ina gronda bialla salla e <lb/>
cheu fuva ina femna veglia, veglia. La veglia ha detg: „Jeu sai schon, <lb/>
tgei che ti lesses saver de mei; ti stos mo lignar, che ord il tgau digl <lb/>
umm, che ti has sitau giu, hagien ei fatg in naschier, ord las combas in <lb/>
sessel ed ord il tgil in spieghel.“ Il catschadur ha engraziau fetg alla <lb/>
veglia e quella ha detg: „Jeu stoi spert menar tei anavos, pertgei uss ein <lb/>
mes treis tgauns se destadai e quels magliassen tei, sch' jeu fuss buca cun <lb/>
tei.“ La veglia ei ida cun el anavos, e cura ch' ella ha aviert la porta <lb/>
de d' aur, er' il tgaun ner sedestadaus e fagieva ina teribla tschera, sco <lb/>
sch' el less morder; mo la veglia ha cuschentau il tgaun e quel ha schau <lb/>
ira els. Era ils auters dus tgauns eran buca bials schanis; mo la veglia <lb/>
ha cuschentau els e schau far els nuot agl umm. Il catschadur ha engraziau <lb/>
stagn e bein alla veglia ed ei lu jus spert a casa. El ei grad arrivaus, <lb/>
ch' igl onn ed il di eran entuorn ed ei era la regina e bia pievel sin il <lb/>
plaz, nua che la regina haveva pinau ina fuortga nova, per schar pender <lb/>
el. La regina mett' avon il naschier, il sessel ed il spieghel e damond' il <lb/>
catschadur, ord tgei quels seigien fatgs. Igl umm rispunda: „Il naschier <lb/>
ei fatgs ord il tgau, il sessel ord las combas ed il spieghel ord il tgil digl <lb/>
umm, ch' jeu hai sitau giu senza fraut“. La regina ha stuiu schar valer, <lb/>
ch' el hagi lignau endretg, ed ei han lu pendiu la regina vid la fuortga, <lb/>
ch' ella haveva pinau pigl umm. <lb/>
105. Il spus ch' ei jus cun Niessegner. <lb/>
Ina gada er' ei nozzas a Vrin. La sera suenter tuccar d' Ave Maria <lb/>
ei il spus jus per envidar a tscheina siu padrin. E per ir pli alla quorta, <lb/>
eis el jus tras il santeri. Arrivaus a miez quel, ha el entupau in umm <lb/>
bein vestgiu. Quel ha domondau il spus, nua el mondi. <lb/>
„Jeu sun spus e mondel per envidar en il miu padrin a tscheina,“ <lb/>
ha el respondiu e dumendau igl jester: „Leis vus buca vegnir cun <lb/>
mei?“ <lb/>
„Bein,“ ha igl umm jester respondiu, „Mo lu stoveis Vus compognar anavos <lb/>
mei.“ Il spus ha empermess de far quei. El havev' uss emblidau siu <lb/>
padrin ed el ei turnaus cun igl jester tier ils nozzadurs ed igl jester era de <lb/>
buna veglia. Suenter tscheina ha igl umm voliu ir ed il spus ha compognau <lb/>
daven el. Els ein arrivai en santeri e cheu era ina gronda porta; quella </body> </text></TEI>